Nowy początek dla obiektów BIM: Standard BS EN ISO 22014:2024
Building Information Modeling (BIM) stale ewoluuje, a nowa norma BS EN ISO 22014:2024, opublikowana przez British Standards Institution (BSI), wprowadza kluczowe zmiany w zarządzaniu obiektami BIM. Norma ta określa wymagania dotyczące tworzenia, zarządzania i użytkowania obiektów BIM lub cyfrowych reprezentacji komponentów budowlanych. Ma to na celu zwiększenie wydajności i jakości tej formy specyfikacji produktu.
Kluczowe cele normy BS EN ISO 22014:2024 BIM
Standaryzacja obiektów BIM
Norma BS EN ISO 22014:2024 wprowadza jednolitą strukturę i zawartość obiektów BIM. Zapewnia to, że wszystkie elementy są tworzone zgodnie z tymi samymi zasadami, zapewniając spójność i zgodność między różnymi programami i projektami. Standaryzacja zmniejsza ryzyko rozbieżności, co przekłada się na mniej błędów i większą wydajność.
Zwiększona interoperacyjność
Norma zapewnia wspólne ramy dla różnych narzędzi i systemów BIM, ułatwiając im współpracę. Większa spójność umożliwia lepszą integrację różnych modeli branżowych (architektura, budownictwo i MEP). Ta poprawa ułatwi kompleksowe modelowanie i interdyscyplinarną koordynację.
Poprawa jakości danych
Jednym z głównych celów BS EN ISO 22014:2024 jest zapewnienie wysokiej jakości danych do wykorzystania przez projektantów. Norma ta dostarcza również wskazówek dotyczących dokładności i kompletności informacji.
Wsparcie dla integracji cyfrowego bliźniaka
Norma ma na celu zapewnienie, że obiekty BIM są kompatybilne z platformami obsługującymi cyfrowe bliźniaki. Cyfrowe bliźniaki to cyfrowe repliki obiektów fizycznych, które umożliwiają monitorowanie i zarządzanie aktywami w czasie rzeczywistym. Integracja z cyfrowymi bliźniakami umożliwia bieżące śledzenie stanu technicznego i operacyjnego budynków, co znacznie poprawia efektywność zarządzania i konserwacji.
Główne części normy
Struktura danych i szablony
Norma BS EN ISO 22014:2024 definiuje szczegółowe wytyczne dotyczące formatowania danych geometrycznych, metadanych i relacji obiektów. Umożliwia to różnym systemom bezproblemową wymianę informacji, zwiększając interoperacyjność i umożliwiając bardziej wydajne zarządzanie projektami. Wytyczne te obejmują nie tylko strukturę danych, ale także na przykład sposób ich prezentacji, ułatwiając ich zrozumienie i wykorzystanie.
Poziom potrzebnych informacji
Norma wprowadza koncepcję Level of Information Needs (LOIN), która definiuje, jakie informacje są wymagane na różnych etapach projektu. Pomaga to precyzyjnie określić, jakie dane są potrzebne, co zapobiega nadmiernemu gromadzeniu informacji i zwiększa efektywność zarządzania danymi.
źródło: ISO 22014, „Rysunek 8 — Szczegóły obiektów bibliotecznych”
Systemy klasyfikacyjne
Norma BS EN ISO 22014:2024 wykorzystuje istniejące systemy klasyfikacji, takie jak Uniclass, do systematycznej kategoryzacji obiektów BIM. Systemy klasyfikacji pomagają logicznie organizować informacje i ułatwiają ich wyszukiwanie. Przyspiesza to proces projektowania i zarządzania projektem, ponieważ wszystkie dane są łatwo dostępne i uporządkowane w ustalone kategorie.
Biblioteki obiektów
Podsumowując, Standard promuje tworzenie i używanie standaryzowanych bibliotek obiektów BIM, które mogą być ponownie wykorzystywane w różnych projektach. Biblioteki te zawierają wstępnie zdefiniowane elementy, co oszczędza czas i zwiększa spójność projektu.
Ogólnie rzecz biorąc norma BS EN ISO 22014:2024 wprowadza kompleksowe podejście do zarządzania obiektami BIM, które znacząco poprawia jakość danych, interoperacyjność i zgodność z cyfrowymi bliźniakami. Norma ta jest krokiem we właściwym kierunku dla branży AEC, w której istnieje niemal tyle różnych podejść do tworzenia bibliotek BIM, ile jest twórców. Wprowadzenie normy BS EN ISO 22014:2024 ustanawia nowe standardy dla praktyk BIM, torując drogę dla bardziej spójnych praktyk w budownictwie.
